AYBUK

Hayallerini anlatırken gözleri gülen, parlayan, kırılsa bile yazmaya devam eden insanlara bayılıyorum. Yanaklarını tutup boyunlarına sarılasım geliyor.  Hiçbir zaman vazgeçmeyen... Belki bu sefer olur diyen, çabalayan,  gözlerimin taa içine bakanlar.  G ece gördüğü rüyayı sabah yaşamak isteyenler.   Nasılsınız?  Sizi seviyorum.

Biraz üşüdükten sonra güneş açar. Ne giyeceğini bilemezsin, üşürsün sesin çıkmaz. Önümüz kış. Botlarım nerede? Güneş açsa da olur açmasa da. Yağmur sonrası kokar etraf. Ağaçların arasından geçersin, su birikintilerine basmamak için zıplarsın. Koşa koşa, sırılsıklam eve girersin. Eylül daha bitmemişken...