Sebepli Sebepsizlikler

Mutsuzum. Çok mutsuzum. İçimde bitmeyen bir sıkıntı var.

Artık dostlarımla buluşmak, konuşmak bana mutluluk vermiyor. Yeni gelen işler, para beni motive etmiyor. Eski sevgilimin attığı mesaj bile beni heyecanlandırmıyor. 

Üzgünüm. Ben böyle değildim. Yarın ne yapalım, haftaya napsak diye plan yapamamak beni çok üzüyor. Hayal kuramama ihtimali beni bitiyor. Hayallerim bir yerde birileri tarafından çalınıyor. 

Gerçekten eğlenceli bir insandım. Keyifli vakti geçirmeyi, gülmeyi, insanların gülmesini severdim. Çalışırken bile aşırı sıkıldığımı hatırlamıyorum. Hiç yapılmayacak işlerde insanları gazlayan ben olurdum. Dışarı çıkınca hadi son bi tekila diyen yine bendim. Ama üzgünüm. 

En çok da eğlencemi kaybettiğim için çok üzgünüm. Çok çok üzgünüm. Enerjim bittiği için üzgünüm. Eskisi gibi gülemediğim için üzgünüm. Muhabbettim tıkandığı için üzgünüm. Muhabbeti tıkadığım için üzgünüm. Eskisi gibi kendimi mutlu edemediğim, mutlu olmayı beceremediğim için üzgünüm. 

İçimden giden bi şeyler var.  Sebebini biliyorum ama ne olacak bilmiyorum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hassas Birisi

Çiçeksepeti Eğrisi

En Kötü Düşüşlerim